THRONUS

THRONUS
THRONUS
Colosl. c. 1. v. 16. ὲίτε θρόνοι ἔτε ἀρχαὶ, ἐίτε κυριότητες, ἐίτε ἐξουσίαι, sive throni, sive principatus, sive dominia, sive potestates. nomen Angelorum, quod nonnulli cum reliquis tribus idem valere volunt, indigitarique hôc pactô, Angelos esse instrumenta Dei et ministros, quibus thronum, h. e. regnum, dominium, principatum et potestatem suam, pro arbitrio, exerceat. Plerique vero diversis his verbis diversos Angelorum ordines et officii gradus denotari existimant. Et quidem Ecclesiae Romanae Scriptores, qui novem Angelorum gradus constituunt, in tres terniones seu hierachias divisos, in harum suprema infimô locô Thronos ponunt. Augustinus vero, Tom. VI. contra Priscillian. ad Orosium, c. 11. et Enchiridio ad Laurent. c. 58. Quid, inquit, inter se distent quatuor illa vocabula --- dicant qui possunt: si tamen possunt probare quod dicunt. Ego me ista ignorare confiteor. Alias quid Thronus sit notum, sella videl. sublimis, unde a θορῶ, salio, nonnullis nomen habet. Certe Solium eburneum Salomonis, quod obduxerat aurô depuratissimô, sex gradus habebat et fastigium rotundum a posteriori parte eius. 1. Regum c. 10. v. 19. Fulcris dem manuariis instructa, unde ibid. legas, Et sulcra manuaria binc et inde ad locum sessionis. Et scabellum pedibus suppositum habens, uti docet Eustathius ad Homer. Quo referas illud Esaiae, c. 66. v. 1. sic ait Iehova, caelum ipsum solium meum, et terra scabellum pedum meorum. Quâ sede nemini privato sedere permissum. Unde apud Auctorem Aruch; inter triginta Regis Iudaeorum Gap desc: Hebrew i. e. praerogativas, etiam haec memoratur, Nemo eius sellâ sedet. Nisi heredi Regni, ac successori iam sollenni ritu inaugurato, uti de eodem Salomone legimus, quem pater, inter alios ritus, quibus ille in Successorem erat consecrandus, etiam in Solio suo sedere voluit. 1. Regum c. 1. v. 35. Vide quoque v. 46. In Historia profana memo.
rabilis Thronus aureus, varie gemmatus effigiatusque, Alexandri M. quem Babylone, post reditum ex India, sedem Imperii collocaturus, sibi fieri curaverat. In eo titulus sequens et Graecis et Latinis literis sculptus inhaerebat.
Ortus et Occasus, Aquilo mihi servit et Auster.
uti habet Freinshem. Not. ad Curtium. l. 1. c. 4. citans in hanc rem Strabonem, l. 15. plura supra, in vocibus Sella, Solium etc. Apud Scriptores Ecclesiasticos Thronus, sedes Episcopalis passim dicitur: unde Ε᾿νθρονίζω, in sede Episcopali colloco, apud Socratem, Eccl. Histor. l. 2. c. 43. Ε᾿νθρονιςικὸν, quod pro ordinatione Episcopi dabatur ordinanti, vel Clericis, vel Notariis, apud Balsamonem in Nomocan. Photii tit. 1. c. 34. Vide quoque supra ubi de literis Inthronisticis, it. in Voce Synthronum. Nec omittendum, quod Euangeliorum librum in Synodis ἐν τῷ μεϚαιτάτῳ θρόνῳ, in medio throno, collocari consuevisse, legimus in Actis Synodi Ephesinae, qua de re multa apud Cl. Suicerum, Thes. Eccl. voce Εὐαγγέλιον etc.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • TRÔNE — Fauteuil sur lequel le souverain s’assied lors des grandes cérémonies, le trône s’insère en général dans un décor destiné à mettre un homme au dessus du commun des mortels: les trônes sassanides et byzantins plaçaient le souverain au milieu du… …   Encyclopédie Universelle

  • trono — (Del lat. thronus < gr. thronos.) ► sustantivo masculino 1 Asiento de ceremonia, con gradas y dosel, destinado a los reyes o a personas de alta dignidad. SINÓNIMO sitial 2 Dignidad de rey o soberano: ■ subió al trono a los veinte años. 3… …   Enciclopedia Universal

  • Thron — Herrscherstuhl; Herrschersitz; Regierung; Königsstuhl; Kaiserstuhl * * * Thron [tro:n], der; [e]s, e: [erhöhter Sitz] eines Monarchen für feierliche Anlässe: ein prächtiger, goldener Thron; die neue Königin bestieg den Thron (übernahm die… …   Universal-Lexikon

  • tron — TRON2, tronuri, s.n. 1. (pop.) Ladă în care ţăranii îşi păstrează diverse obiecte, mai ales de îmbrăcăminte. 2. (reg.) Sicriu. – Din germ. dial. Truh(e)n. Trimis de RACAI, 30.06.2004. Sursa: DEX 98  TRON1, tronuri, s.n. Sca …   Dicționar Român

  • трон — I. ТРОН а, м. trône, нем. Thron <лат. thronus <гр. thronos кресло; трон, престол. Господин генерал порутчик Ягушинскои, яко Капитан императорскои Кавалер гардии, також и Господин Генерал Маэр Дмитриев Мамонов, тои же Кавалер гардии Порутчик …   Исторический словарь галлицизмов русского языка

  • SELLA — I. SELLA Aegypti Urbs; vel SELA in Augustamnica provinc. Concil. Ephes. tertium. II. SELLA atque Lectica, ob commoditatem potius eorum, qui vel senectute vel morbô impediti ambulare pedibus non potetant, vel ob delitias, quibus semper homines… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • трон — род. п. а, уже у Тредиаковского; см. Христиани 52. Через нем. Тhrоn или франц. trônе от лат. thronus из греч. θρόνος седалище, кресло; трон, престол …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Throne — Throne, n. [OE. trone, F. tr[^o]ne, L. thronus, Gr. ?; cf. ? a bench, ? a footstool, ? to set one s self, to sit, Skr. dhara[.n]a supporting, dh[.r] to hold fast, carry, and E. firm, a.] 1. A chair of state, commonly a royal seat, but sometimes… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • throne — I. noun Etymology: Middle English trone, throne, from Anglo French trone, from Latin thronus, from Greek thronos more at firm Date: 13th century 1. a. the chair of state of a sovereign or high dignitary (as a bishop) b. the seat of a deity 2.… …   New Collegiate Dictionary

  • Thrones — This page concerns the class of angels in the Christian tradition; for other meanings see Throne (disambiguation). The Thrones (lat. thronus, pl. throni) are a class of celestial beings mentioned by Paul of Tarsus in Colossians 1:16 (New… …   Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”